Stworzyłam damską zbroję pokrytą reliefem ze stereotypowymi symbolami kobiecości (garnki, miotły, dziecięce wózki, żelazka oraz kwiat lilii- symbol niewinności i czystości).
W postaciach starożytnych gladiatorów dostrzegłam pewną wspólną cechę, która łączy ich postacie z postaciami kobiet. Gladiatorzy nie mieli wyboru, zwykle jako kupieni lub pojmani niewolnicy musieli stawić się do walki. Zobaczyłam w tym analogię do tego o czym często wspominają kobiety. Czują się wrzucone w pewien schemat, muszą sprostać oczekiwaniom rodziny lub środowiska. Nie wybrały swojego losu, urodziły się kobietami, dlatego wymaga się od nich by tłumiły swoje marzenia i potrzeby robiąc “to co robią wszyscy”. Stworzyłam wizerunek wojowniczki w stylu antycznych bohaterów. Podobnych wizerunków nie znajdziemy w przykładach dzieł znanych nam ze sztuki dawnej, postanowiłam to zmienić.
W rzeźbie znalazłam swój język, prowadząc dialog pomiędzy sztuką dawną a teraźniejszością opowiadam o swoich osobistych odczuciach. Przedstawiam kobiety, obnażam stereotypy i krzywdzące schematy. Przebyłam długą drogę by radzić sobie z materiałem jakim jest kamień a także długą drogę by radzić sobie z samym życiem w zmasculinizowanym świecie.
Rzeźba znajduje się obecnie w kolekcji Cava Nardini w Vellano.